Beste Vriend,
De Joodse geschiedenis is één lang nationaal verhaal van onzekerheid. We weten nooit wat de volgende dag of het volgende jaar zal brengen. Eeuwenlang waren we als een lam tussen 70 wolven. We droegen het gewicht van de ballingschap met ons mee, met alle littekens van verdrijvingen, kruistochten, inquisities en bloedbelastingen. Het waren voor ons niet alleen historische markeerpunten, maar ze werden een deel van onze ziel en stonden in ons nationale geheugen gegrift.
Toen, na tweeduizend jaar, kwamen we eindelijk thuis. We zeiden tegen onszelf dat we misschien – heel misschien – eindelijk een plek hadden bereikt waar we konden rusten. Maar vrede en rust hebben nooit lang geduurd voor het Joodse volk. Keer op keer herinnerden alle oorlogen, terreuraanslagen en dreigingen die als stormwolken boven ons opdoemden ons eraan dat we onze adem moesten blijven inhouden – dat we nog steeds wachten op de dag dat we zonder angst in ons hart onder onze wijnstok en vijgenboom kunnen zitten.
Op het eerste gezicht lijkt de Purim feestdag, een dag waarop we lachen, dansen en symbolisch het lawaai van onze vijanden overstemmen, ons een tijdelijk uitstel te bieden van het dragen van de ontelbare lasten van onze geschiedenis op onze schouders. Maar onder alle kostuums en vreugde ligt een ontnuchterende waarheid. De Talmoed draagt ons op om op Purim GEEN Hallel (een reeks feestelijke psalmen die traditioneel op feestdagen worden gereciteerd) te zeggen, omdat we uiteindelijk, zelfs na onze wonderbaarlijke redding van Hamans plan om de Joden in het Perzische rijk te vernietigen, nooit volledig vrij waren omdat we onderdanen bleven van de Perzische koning Ahasveros.
Maar zijn we nu niet vrij? Godzijdank zijn we niet langer geketend en zijn we teruggekeerd naar het Land Israël. Tegelijkertijd moeten we ook erkennen dat vrijheid niet alleen te maken heeft met het uitoefenen van soevereiniteit over ons land, maar ook met de staat van onze nationale ziel – of we in angst leven en de schaduwen van ons verleden laten dicteren hoe we de toekomst tegemoet gaan of dat we diep van binnen geloven dat morgen beter zal zijn dan vandaag. Helaas leven we tot op de dag van vandaag in veel onzekerheid. Zelfs de sterksten en dappersten onder ons erkennen hoe broos het leven kan zijn en dat één moment van triomf gevolgd kan worden door een tragedie, God verhoede.
Dit is waar Purim wordt aangevuld door Pesach. Terwijl we op Purim herinnerd worden aan de broosheid van het leven, verzekert Pesach ons dat volledige verlossing opnieuw kan en zal plaatsvinden. De Exodus uit Egypte ging niet alleen over het ontsnappen aan slavernij en fysieke vervolging, maar over het accepteren van een staat van vrij zijn. We ontsnapten aan slavernij door geloof te verkiezen boven angst, door te weigeren gevangenen te zijn van ons verleden en voor altijd te rennen en te vechten om maar te kunnen bestaan. In plaats van te wachten op het volgende kwade decreet dat ons overkomt of het volgende moment om eraan herinnerd te worden dat we nog steeds vijanden hebben die ons haten, zouden we ernaar moeten verlangen om altijd de kracht te hebben om de belofte van Pesach te omarmen – de belofte dat we niet alleen gered zijn om te overleven, maar om te leven, te hopen en een toekomst op te bouwen waarin angst ons niet langer bepaalt.
Dit is onze uitdaging. Dit is onze roeping – om verder te gaan dan een staat van overleven en in een vrijheid te stappen die geen koning, vijand of kracht in deze wereld ons kan afnemen. We zijn vereerd dat vrienden zoals jullie ons helpen en steunen in deze onderneming. Moge God jullie blijven zegenen!
Shmuel Junger
Executive Directeur, Kantoor Israel
GIFTEN VOOR CFOIC VANUIT NEDERLAND
U kunt uw donaties voor CFOIC vanuit Nederland voortaan overmaken via gironummer NL29INGB0000004542 van Christenen voor Israel o.v.v. CFOIC, met als toevoeging : ‘vrije gift’ of het project, waar u uw gift voor bestemmen wilt. Regelmatig zullen uw donaties door het kantoor van ‘Christenen voor Israel-afdeling CFOIC’ doorgestuurd worden naar Israël.
Ds. Henk Poot